گسترش ارتباطات راه دور و راحتی انتقال اطلاعات با سیستمهای انتقال و مخابرات نوری یکی از پراهمیتترین موارد در جهان امروز است. سرعت، دقت و تسهیل از مهمترین ویژگیهای مخابرات نوری است. یکی از پراهمیتترین موارد استفاده از مخابرات نوری آسانی انتقال سیگنالهای اطلاعات دیجیتالی است که قابلیت تقسیمبندی در حوزه زمانی را دارا است. به این معنی که مخابرات دیجیتال دارای پتانسیل کافی برای استفاده از امکانات مخابره اطلاعات در بستههای کوچک اطلاعات در حوزه زمان است. برای مثال عملکرد مخابرات نوری با توانایی ۲۰ مگاهرتز با داشتن پهنای باند ۲۰ کیلوهرتز دارای گنجایش اطلاعاتی ۰٫۱٪ است.
در سال ۱۸۸۰ میلادی الکساندر گراهام بل چهار سال بعد از اختراع تلفن موفق به اخذ امتیازنامه خود در زمینه مخابرات نوری برای دستگاه خود با عنوان فوتو تلفن شد. در سالهای اخیر با پیشرفت لیزر به عنوان یک منبع نور قدرتمند و خطوط انتقال نوری فاکتورهای جدیدی از تکنولوژی و تجارت بهتر را برای انسان به ارمغان آوردهاست. مخابرات نوری ابتدا به عنوان یک مخابرات از راه دور تلقی میشد که در آن امواج نوری به عنوان حامل یک یا چندواسطه انتقال استفاده میشد. با آنکه امواج نوری حامل سیگنالهای آنالوگ بودند اما سیگنالهای نوری همچنان به عنوان سیستم مخابرات دیجیتال بدون تغییر باقیماندهاست. از دلایل این امر میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تکنیکهای مخابرات در سیستمهای جدید مورد استفاده قرار میگرفت.
- سیستمهای جدید با بالاترین تکنولوژی برای داشتن بیشترین گنجایش کارآمدی، سرعت و دقت طراحی شده بود.
- انتقال به کمک خطوط نوری امکان استفاده از تکنیکهای دیجیتال را فراهم میساخت. این مطلب نیاز به دسترسی به مخابره اطلاعات بهصورت بیت به بیت را پاسخگو بود.
- توانایی پردازش اطلاعات در حجم وسیع: از آنجاکه مخابرات نوری دارای کارایی بالاتری نسبت به سیمهای مسی سنتی هستند بشر امروزی تمایل چندانی برای پیروی از سنت دیرینه خود ندارد و توانایی پردازش حجم وسیعی از اطلاعات در مخابره فیبر نوری او را مجذوب و شیفته خود ساختهاست.
- رهایی از نویزهای الکتریکی: فیبر نوری از جنس پلاستیک یا شیشه ساختهمیشود، در نتیجه میتواند از میدانهای الکتریکی در امان باشد. از قابلیتهای مهم این نوع مخابرات میتوان به امکان عبور کابل حامل موج نوری از میان میدان الکترومغناطیسی قوی اشاره کرد که سیگنالها بدون آلودگی با پارازیتهای الکتریکی یا سیگنالهای تداخلگر به حداکثر کارایی خود خواهند رسید.